Davud’dan(as) sonra gelen peygamber Hz. Süleyman’dı (as). İnsan ve cinlere hükmedebilen, hayvanların dilinden anlayan, Mescidi Aksa’nın (Beytü’l-Makdis) banisi, mülk ve saltanat sahibi, rüzgâra hükmedebilen, bakır madenini işleyen, kuşdiline vakıf, cinlerden, insanlardan ve kuşlardan müteşekkil orduya sahip, saltanatı kadar adaletiyle de nam salmış, at meraklısı, ölümü ayakta karşılayan peygamber… Cinlerden, insanlardan ve kuşlardan müteşekkil bir orduya sahipti. Her peygamber gibi her sözü hikmet, her işi ibretti. Yeryüzünde İslam medeniyetinin ulaştığıen ihtişamlı dönemin banisiydi.

Medeniyet yolculuğunda bu sefer Hz. Eyyûb(as) vardı. Varlıktan yokluğa düşürülen, bütün vücudu yara içindeyken sabrını ve Allah’a bağlılığını yitirmeyen, sabrıyla imtihanı kazanan ve tekrar eski sağlığı, ailesi ve servetine kavuşan, Allah’a dönük, güzel ve iyi bir kuldu Hz. Eyyûb (as)… Büyük sıkıntılara katlanışı, sabredişi, kullukta ve görevde kusur etmeyişi, şikâyette bulunmayışı ile insanlığa örnek bir şahsiyetti. Ona gösterilen kolaylık müminlere “Eyyûb Ruhsatı” olarak örnek olmuştu.

“İbadet ehline” ve “akıl sahiplerine” örnek insandı. Bu ilahi övgülere mazhar olmak onun üstün kişiliğini, Allah katındaki mevkiini ve büyüklüğünü göstermede fazlasıyla yeterli idi. Allah’ın rahmetine kattığı, sabırlı ve iyilerdendi Hz. Zülkifl (as)…

Adı Kur`an’da bir sureye isim olarak verilen, balığın yutuşu nedeniyle “Zü’n-nûn” denilen, milleti ümitsizlik halinde tövbe eden ve imanı Allah katında makbul olan, sabrı balığın karnında öğrenen peygamber, Hz. Yunus (as)… Balığın karnından kurtulduktan sonra hayatını Ninovalıları hakka çağırmakla geçirdi. Onun daveti ile milleti küfrü ve zulmü terk edip imanı seçti. İman ile rüsvalık azabından uzaklaşıp medeniyeti yakaladılar.

Milleti olan Baalbek halkını puta tapmaktan kurtarmaya çalışan; ancak ihlâs sahibi olanları müstesna, onun davetlerine kulak asmayanların imansızlıklarının cezasını cehenneme girmekle ödeyeceği, kendinden sonrakiler için anılagelmiş ve onlar içinde “İlyas’a selam olsun!” diye ün bırakılan, Hak ölçülerince “kubbede bir hoş sadâ” bırakan ve hidayete eren Hz. İlyas (as)…

Kur`an’da ismi geçen peygamber, tevhit mücadelesinin bayraktarlarından, âlemlere üstün ve iyilerden olan Hz. Elyesa (as)…

Süleyman’ın neslinden, duası makbul, sanatkâr(dülger), Kudüs ve çevresine gönderilen, salih, “Sana dua etmekle, ey Rabbim,hiçbir zaman mahrum olmadım!” duasıyla meşhur ve duası makbul, “Ya Rabbi! Bana kendi katından temiz bir soy bahşet!” duasıyla ihtiyarlık çağında çocuk sahibi olan, Beyt-i Makdis’de Hz. Meryem’in bakımını üzerine alan bir peygamber, Hz. Zekeriyya (as)…

Hz. Zekeriya’nın(as) oğlu, Hz. Musa’nın (as) şeriatıyla amel eden, Hz. İsa’yı(as) da tasdik etmiş, Allah dostu, ismi doğmadan Allah tarafından konan, muttaki, ana babasına itaatkâr, milletinin efendisi olan Hz. Yahya(as) ile devam etti nebiler silsilesi ve medeniyet tarihi… Küçük yaşta kendisine hikmet verilmişti. Kalbi yufka, gönlü merhametli, maddeten ve manen temizdi. “Doğduğu gün de, öleceği gün de ve dirileceği gün de ona selam olsun!” diye selamladı onu Hz Allah… Babası Zekeriyya (as) gibi o da milleti tarafından şehit edildi.

Kur`an’da adı geçen seçkin dört aileden biri olan Al-i İmran ailesinden, annesi tarafından Beyt-i Makdis’e adanmış, iffetli, faziletli, doğru, üstün, seçilmiş Meryem’in mucize doğumla dünyaya getirdiği, beşikte iken konuşan, salih, hikmet sahibi, ilahi nimete ermiş, “Allah’ın Kelimesi”, Allah’ın kendi katına yükselttiği ve Hz. Muhammed’i müjdeleyen peygamber, Hz. İsa(as)…

Ve “Allah’ın Resulü, peygamberlerin sonuncusu”, “İçinizden size, sıkıntıya uğramanız kendisine ağır gelen, üzerinize son derece düşkün, inananlara şefkatli ve merhametli bir peygamber” olan, Hz. İbrahim’in “Ey Rabbimiz! Onlara içlerinden öyle bir peygamber gönder ki, üzerlerine ayetlerini okusun, kendilerine Kitab’ı ve hikmeti öğretsin, içlerini ve dışlarını tertemiz yapsın!” duasıyla dilediği, Hz. İsa’nın İsrailoğulları’na hitaben “Ey İsrailoğulları! Bilin ki, benden sonra gelecek Ahmet isimli elçiyi müjdelemek üzere size Allah tarafından gönderilmiş bir elçiyim!” sözüyle müjdelediği, tertemiz bir soydan gelen, babası Abdullah’ın ve büyük atası Hz. İbrahim’in(as) oğlu Hz. İsmail’in (as) kurban edilmekten kurtulmuş olduğunu kastederek “Ben, iki kurbanlığın oğluyum” diyerek onların izinde olduğunu dile getiren, sevecen, hassas, adil, merhametli, ilgili, düşünceli, şefkatli, sabırlı, anlayışlı, nazik, duyarlı, saygılı, sorumluluk sahibi, vefakâr ve güler yüzlü bir eş; fedakâr, çocuklarıyla çocuklaşabilen ve biri hariç bütün evlatlarının acısını görmüş yüreği yanık bir baba; şakacı, ağzı dualı, öpüp koklayan, candan ve sımsıcak bir dede; iyiliksever, nazik, hatır gözeten, diğergâm, her zaman paylaşmaya hazır, iyi ve kötü günlerde yalnız bırakmayan ve kapısı daima açık bir komşu; güleç, sılayırahime özen gösteren, ilgili, nezih, iyi huylu, sevilen ve sayılan bir akraba; konuşkan, paylaşımcı, cömert, yoldaş, derttaş, gönüldaş, sıcakkanlı, seven ve sevilen bir dost; zorlaştırmayıp kolaylaştıran, zeki, sabırlı, sakin, anlatımı açık, anlayışı derin, anlaması seri, öğrettiklerini bilen, bildiklerini yaşayan, güler yüzlü, sözü özlü, uyarıcı, müjdeleyici, örnek olan ve vahyi tebliğ eden bir eğitimci olan, âlemlere gönderilen rahmet elçisi Hz. Muhammed(s.a.v.)…

(Medeniyetimizin Mimarları)