Alanlardayız ve öğretmenler odasını ziyaret etmeden, öğretmenleri dinlemeden sorunların farkında olmamızın mümkün olmadığının idraki içerisindeyiz. Aslında bir sinmişliğin, konuşmamanın öğretmenler odasına hakim olduğunu sezmemek için saf olmak lazım. Buna rağmen konuşmaları için samimi ortam hazırlamaya çalışıyoruz ve bu ortamı yakaladığımız zaman uzun vadeli değil de anı ve günü sorgulamanın daha yoğun olduğunu görüyoruz. Örneğin 2008 sonrası sigortalı olanların emeklilik durumları, mevcut öğretmenlerin emekli maaşlarının erimesi çalışan öğretmenlerin alım gücündeki azalma bunlar pek tartışılmıyor ve konuşulmuyor.
Eğer bir proje okulunu ziyaret etmişsek bu okullara öğretmen ve idareci atamaları nasıl olacak sorusu soruluyor. Şüphesiz herkes gibi biz de bu konuda varsayımlara göre fikir yürütüyoruz. Çünkü kural yok, kaide yok, keyfiyet haddinden çok. Böyle bir ortamda nasıl bir cevap verebilirsiniz ki. Müdürler öğretmenleri, ilçe müdürleri ise müdürleri belirler ya da dayısı daha güçlü olan bir şekilde yolunu bulup gelir. Bu işin özeti sınavla öğrenci alan okullara sınavsız torpilli müdür almak demek yanlış değildir.
İkinci olarak ek dersler neden hala yatmadı sorularına muhatap oluyoruz. Sonra guruplarda gördük ki bu genel bir sorun ve tüm Türkiye’de ek dersler geç yatıyor. Neden daha önceleri ayın ikisinde en geç beşinde yatan ek dersler şimdi ayın onunda yatıyor sorusunun yanıtını bulmaya çalıştık. Meğer ki her ayın birinde onaylanan ek dersler brüt 140 TL üzerinde hesaplanıyor ve öğretmenin maaşına yansıtılarak rakam yükseltiliyor ve daha fazla vergi kesintisi sağlanmış oluyor. Öyle ya çalışan kaçmaz, göçmez onun aldığı maaştan ne kadar çok vergi alırsanız devleti o kadar ihya edersiniz. Doğrusu kuşa dönen ek derslerin bile vergi kazancı olarak görülmesi anlaşılacak şey değildir.
Üçüncü olarak öğretmen atamalarındaki dengesizlik soruluyor. İstisnalara hariç neredeyse gittiğimiz her ilkokulda ücretli öğretmenlerin çokluğu göze çarpıyor. Öyle ki kimi öğretmenler odasının yarısından fazlası ücretli öğretmenlerden oluşuyor. Haliyle İstanbul’da bu kadar sınıf öğretmeni açığı varken ilkokullara hiç atama yapılmaması kimsenin dikkatinden kaçmıyor. Orta Okulların çoğunda norm fazlası varken buna rağmen orta okullara atama yapmak zirve denilecek bir plansızlık örneğidir ve tabi ki sorgulanıyor.
Dördüncü olarak ek derslerin yetersizliği sorgulanıyor. Örneğin 2010 yılında bir gram altın 80 lira iken ek dersler 6.61 kuruştu. Yani öğretmen 12 ek ders saatiyle 1 gram altın alabiliyorken bugün bu oran 30 ek derse tekabül ediyor. Bu aynı zamanda yalnızca ek ders ücretiyle çalışan ücretli öğretmenlerin durumunun da bir kez daha sorgulanmayı gerektirir. Bunların tek geçim kaynağı ek ders ücretleridir. Onlar da tatil olur bundan mahrum kalırlar, kar yağar bundan mahrum kalırlar, bayram olur bundan mahrum kalırlar. Yüzde 25 artırımlı alsalar dahi azami haftada otuz saat derse giren bu öğretmenlerimiz 4.30=120 saat ek ders alabilirler. Aldıkları asgari ücretten 4000 lira daha az ve üstelik eksik yatırılan sigorta ve 18.000 lira gibi bir ücret. Bunun da ayın ortalarına sarkması nasıl bir sıkıntı doğurur bunu düşünen bile yok.
Sonuç olarak yalnızca İstanbul’un dört ilçesinde yaklaşık Üç bin ücretli öğretmen varken atamanın yapılmaması ya bir ücretli istihdam modeliyle çağdaş sömürü zemini hazırlanıyor ya da eğitimin ülke için ne kadar önemli olduğu bilincinden yoksunluk vardır!.. Resmin tamamına bakıldığı zaman ne yazık ki başka türlü düşünemiyorsunuz.
