4857 sayılı İş Kanunu’nun 20/2. maddesinde açıkça, feshin haklı nedenlere dayandığının ispat yükü davalı işverene verilmiştir.
4857 sayılı Yasanın 25/II-d maddesinde işçinin işverenin başka bir işçisine sataşması halinde işverinin iş sözleşmesini bildirim süresini beklemeksizin feshedebileceği bildirilmiştir.

Yargıtay 7. Hukuk Dairesinin 09/12/2014 tarihli, 2014/14327 Esas, 2014/22247 Karar sayılı kararında;

‘…. davacının iş akdinin 20.09.2012 tarihinde işverenin bir başka işçisi olan A.. A..’a hakaret etmesi sebebiyle feshedildiği anlaşılmaktadır. Dosya içerisinde bulunan söz konusu olaya şahit olan işçilerin yazılı beyanları ve bu beyanlarını duruşmada tanıklıklarıyla doğrulamaları karşısında davacı işçinin davalı işverenin başka bir işçisine sataştığı sabittir. Bu sataşma nedeniyle işverence yapılan feshin haklı nedene dayandığı hususu gözetilmeden mahkemece yanlış değerlendirmeyle kıdem ve ihbar tazminatı talebinin kabulüne karar verilmiş olması hatalı olup bozma nedenidir. ..’

Özetle, Yerel mahkemece kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin kabulüne karar verilmiş iken, Yargıtay kararı bozarak işçinin, işverenin bir başka işçisine sataşmasını, hakaret etmesini haklı fesih nedeni sayılacağına karar vermiştir. ancak burada unutulmaması gereken husus, ispatın davacıya ait olduğudur. Davacı somut olarak kanıtlamalıdır. Bahse konu davada işverenin hakaret ve sataşmayı somut olarakkanıtlamıştır. Bu durumda da ihbar ve kıdem tazminatı alınamaz.