Günlerdir Azerbaycan ile Ermenistan arasında devam eden çatışmaları takip ediyoruz.Batıyı kıble edinenlerin bir kez daha yanıldığı süreci yaşıyoruz hep birlikte.

Dün, “Hepimiz Ermeniyiz!” diyenlerin bugün “Hepimiz Azerbaycan Türk’üyüz” demeyeceklerini biliyorduk. “Medeniyet dediğin, tek dişi kalmış canavar!” nitelemesi ile Akif, on yıllar öncesinde bize bunu öğretmişti.Lakin içimizdeki karşı mahallenin çocuklarına bir türlü bunu anlatamadık.

Oysa, Aliya İzzetbegoviç,bizi Batı’nın içerisinden uyarıyordu;

“Bunu hiç unutma evlat! Batı hiç bir zaman uygar olmamıştır ve bugünkü refahı devam edegelen sömürgeciliği, döktüğü kan, akıttığı gözyaşı ve çektirdiği acılar üzerine kuruludur.”

AGİT Minsk Grubu sıfatıyla hakemliğe soyunan ülkelerin kirli geçmişi, bugün Dağlık Karabağ sorununun çözümü için nasıl hareket edilmesi veya edilmemesi gerektiğini öğretmiyor mu?

30 yılı aşkındır işgal altında tutulan Azerbaycan toprakları için kılını kıpırdatmayan Rusya,ABD veya Fransa bugün niçin ateşkeste ısrar ediyor?

Bağımsızlık, sadece dünyanın tanıdığı bir ülke olmak demek değildir.Ekonomik ve siyasi açıdan da muhtaç olmadığınızda tam anlamıyla bağımsızlıktan söz edebilirsiniz.

KKTC mevcut Cumhurbaşkanı ve Adayı-şükür ki bu seçimde kazanamadı-Mustafa Akıncı gibi, çözümü -az da olsa- toprak vermekte görenlerin gerçek bağımsızlığa dair bir iddiaları olamaz.

Bugün “İki devlet tek millet” diyerek yakınlığımızı dile getirdiğimiz Azerbaycan’da devlet iradesi eğer Türkiye’ye yıllar sonra cesaret ve kendine güven aşılayan Recep Tayyip Erdoğan gibi “Kendi göbeğini kendisi kesme” iradesine sahip olursa işte o vakit “öz topraklarına” kavuşması mukadderdir.Sahada kazanıp da masada kaybeden makus ortak tarihimizden tecrübe ile “Yalancı “Ateşkes” lere itibar edilmezse Hocalı’nın ahı yerde kalmaz ve Dağlık Karabağ da hürriyetine kavuşur.

Unutulmaması gereken bir başka husus; Ne olursa olsun bu savaşta ahlaki üstünlüğü elden bırakılmasıdır. Sivil halka füze yağdıran Ermenistan terörüne inat “Onlar bizim öğretmenimiz değil” diyerek savaşı mecrasında yürüten bir dirayet ile hareket edilmeli ve Fecri Sadık’a (Dağlık Karabağ’ın tamamını azat etmek) odaklanarak fecri kazip misali ateşkes tuzağına düşülmemelidir.

Hocalı’da katledilen masumların ahını dindirecek ve bu uğurda can verenlerin ruhunu şad edecek olan yegane yol budur.