Hatıralarla Ramazan ayı « Kamudan Ajans

SON DAKİKA

Hatıralarla Ramazan ayı


Ramazan ayının tüm insanlığa huzur ve mutluluk getirmesini temenni ediyorum.

Kur’an ikliminde yaşayan, Hz. Muhammed ahlakıyla ahlaklanmış bir medeniyetin varisleriyiz.

Mübarek günlere hürmeten Ramazan hayatına mugayir olan ve sosyal düzeni bozacak kaçınılması gereken hareketleri ihtiva eden “Tenbihnâmeler” neşreden,  ramazan boyunca fakir ailelerin de düşük fiyatlarla alışveriş yapabilmesini sağlayan, ekmek veya eşya fiyatlarının inip çıkmaması için devlet tarafından sabit fiyatlar belirlenen ve kayıt altına alınarak toplanan ve tüm bakkal ve esnafa iletilen “Narh Defterleri” düzenleyen, adaletiyle dünyaya hâkim olmuş bir devletin devamıyız.

Ramazan ayı başlamadan onun gelişinin habercisi ayın ilk halini gören gözcü ve şahitlerini Ruyet-i hilâl adıyla yüklü miktarlarla ödüllendiren, hiç tanımadıkları mıntıkalardaki bakkal, manav vb. dükkânlara girerek veresiye defterleri olarak bildiğimiz “Zimem Defterleri”ni  alıp baştan, sondan ve ortadan rastgele sayfaların yekununu yaptırıp, “Silin borçlarını… Allah kabul etsin” diyerek, çekip giden cömert bir milletin çocuklarıyız.

Ramazan boyunca iftar vakitlerinde kapılarını açık tutan yolda kalan ve ihtiyacı olanların rahatça girip iftar ettiği, misafiri bol sofraların olduğu,  iftarın akabinde misafirlerine “Misafirim oldunuz, benim sevap kazanmam için siz eziyet çektiniz, dişlerinizi yordunuz, bu da sizin dişinizin kirası olsun.” Diyerek kadife keseler içerisinde Diş Kirası adıyla gümüş tabaklar, kehribar tesbihler, oltu taşlı ağızlıklar, gümüş yüzükler, gümüş akçe veya altın paralar hediye edildiği mükrim bir milletin nesliyiz.

Bayramdan birkaç gün önce yapılan alışverişin ardından sabırsızlanan çocukların giysilerini bayramdan bir gün önce, yani arefe günü, giydirerek, adına “Arefe Çiçekleri” dediğimiz bir gelenek oluşturan, ilk defa oruç tutacak çocuklara teşvik etme amacıyla hediyeler verildiği, tam gün oruç tutamayan çocukların ise öğle vaktinde oruçlarının açtırıldığı ve buna da “Tekne Orucu” isminin verildiği müşfik bir milletin mahdumlarıyız.

Yaz tatillerini üç aylarda “Cerre Çıkmak” adıyla veren, bu tatillerde seçilmiş medrese talebelerini hem kendi bilgilerini pekiştirmek hem de dinî konularda halkı aydınlatmak için farklı bölgelere gönderip bugünkü deyimiyle staj yapmasını sağlayan, ramazan ayı boyunca “Huzur Dersler”i adıyla bir âlimin, seçilen ayeti tefsir etmesiyle başlayan ve soru-cevap şeklinde ilerleyerek dönemin en önemli ilmi faaliyetlerini oluşturan muallim bir neslin varisleriyiz.

Teravih namazının her dört rekâtını farklı makamda kıldıran, her dört rekât arasını bir sonra gelecek olan dört rekâtın makamında bestelenmiş ramazan ilahileri ile süsleyen, mahur makamında bestelenen salat-ü selam ve segâh salat-ı ümmiye okuyarak teravih namazını tamamlayan ve böylece yatsı namazı, teravih ve vitir ile birlikte yedi makamı da namaz içerisinde kullanarak “Enderun Usulu” dediğimiz şekilde ibadetini yapan musikişinas bir camianın ferdiyiz.

İftar sonrasından sahur vaktine kadar karagöz, orta oyunu ve meddah gibi eğlencelerle ramazan gecelerini süsleyen latif bir anlayışın müdavimiyiz.

Sahura doğru davulcuların sokaklara çıkarak çeşitli anilerle halkı sahura uyandıran edip bir bakışın mensubuyuz.

Çocukluk çağında öğlene kadar oruç tutup öğlen üzeri anne veya babamızın “Hadi oğlum iftar zamanı” diyerek oruçlarımızı açtığımız günler harika günlerdi.

Annemizin bize dikeceği bayramlıkların sevinciyle ramazan günlerimizi geçirirdik. Arefe günü hazır olan elbiselerimizi sabırsızlanıp giyer ve çıkardık. Adeta bayramı bir gün önceden yaşadığımız günler neşeli günlerdi.

Ramazan ayında etraf camilere gider, Kur’an’ı Kerim okur,  müezzinlik yapardık. Zaman zaman büyüklerimizin harçlıklarıyla ceplerimizin dolduğu günler mutlu günlerdi.

On bir veya on iki yaşlarında, babamın ramazan ayına has İmam Hatiplik yaptığı yıllarda yanında kaldığım ve her ailenin hatim veya mevlit okuttuğu ve bazı bölüm ve aşırları okuduğum, okumamdan hoşlanan hatim veya mevlit sahiplerinin dağıttığı şekerlerden arda kalanlarının tamamını bana verdikleri ve biriktirerek bayramda kardeşlerime ikram ettiğim günler tatlı günlerdi,

İmam Hatiplik yaparken sahura kadar gençlerle dini sohbetler yaptığımız günler huzurlu günlerdi.

Geçmişi unutmadan ama geçmişteki ramazanlar tadında güzel ramazanlarda buluşmak dileği ile…

Allah’a emanet olunuz…

Kâmil ÇAKIRkamilcakir61@gmail.com