Müsademeyi efkardan hakikat doğacağı doğrudur. Farklı fikirlerin zenginlik oluşu ya da ihtilafın olduğu yerde rahmet olması veyahut iktidarı denetleyen muhalefetin varlığı önemlidir. Lakin, mesele memleket olunca tüm farklılıklar bir kenara bırakılarak hattı müdafaa oluşturmak kaydıyla..Ülkenin dört bir tarafını etkisi altına alan yangın, önüne kattığı ne varsa söküp götüren bir sel ya da safları sıklaştırarak mücadele etmemiz gereken bir durum olduğunda tüm farklılıkların bir kenara bırakılması gerekir.Peki, gecesini gündüzüne katarak çıkan/çıkartılan yangınlara mücadele edildiği bir ortamda memlekette olup bitenler olması gerektiği gibi mi ?Hepinizin ciğerini yakan yangınlar bir kaç tip insanı ortaya çıkardı.Yangına müdahale eden kahramanları ve bu uğurda canını feda eden şehitleri elbette bu tasnifin dışında tutuyorum.Onlara hepimizin minnettar olduğu kesin.Devam edecek olursak;Safımız belli olsun diyerek “İbrahim’in ateşine su taşıyan güvercin misali” yangınla mücadele edenlere su taşıyan Şahin’ler var mesela. Bir de yangına körükle giden, yangınla mücadele edenlerin motivasyonlarını bozan “gölge etmeyin başka ihsan istemez” dediklerimiz.Yaralı parmağa merhem ol(a)mayacak sözüm ona siyasetçiler, gazeteciler ve bilcümle zevat yangından rant devşirme derdinde tıpkı “İbrahim’in ateşine” gagasında odun taşıyan karga misali.Bu arada bir tipi daha keşfettik. Meğerse, “koyun can derdinde kasap et derdinde” hesabı-bir tarafta yangın, öte tarafta bir ailenin hunharca katledilmesi üzerinden çıkarılmak istenen etnik kavga ortadayken- yangından mal kaçırırcasına sağa sola adam yerleştirme derdinde olanlar da varmış.“Zor zamanların birinci faydası, dost bildiklerimizi bize yeniden ve sahiden tanıtmasıdır.” diyor İbrahim Tenekeci. Biz de bu süreçte; yol arkadaşı olduğunu söyleyenlerin ilkin kime yanlış yapma potansiyeline sahip olduğunu basit hesaplar yaparak neye ve kime zarar verdiğini bir kere daha müşahede etmiş olduk.İnancımız odur ki;Bu milletin firaseti, gerçek dostu, kara taşın üzerinde yürüyen siyah bir karıncayı fark edecek kabiliyettedir. Bu yangınlar söndürülür, bu boşluk sona erer ve her şey aslına rücu’ eder. Geride sadece bir takım hesapların peşinde koşan küçük adamlar kalacak.
