Veda haccında Peygamber Efendimiz yüz bini aşkın sahâbîye hitap etmişti. O sahâbîler ki, gözleri Peygamberimize yahut Peygamberimizin gözlerikendilerine değdiği; Allah Resûlü’nün “Her günaha şefaat ediciyim, fakat sahâbîlerime dil uzatanlara asla…” diyerek sahip çıktığı; derece bakımından insanoğlunun en üstün tabakası olan müminlerdir. Derece bakımından insanoğlunun en üstün tabakası oldukları gibi, kendi aralarında da derece derece ve tabaka tabakadırlar. Kur`an-ı Kerim’de Allah, sahâbîleri ümmetlerin en hayırlısı, öbür ümmetlere şahit olarak bildirir ve “Şecere-i Rıdvan” altında biat edenlerden razı olduğunu zikreder. Onları ateşten uzak ve her nimete yakın olarak ifadelendirir.
Sahâbîliği Kur`an nassıyla sabit, rütbelerin en yükseği olan “Sıddıkiyet” makamında kaim, Peygamber’e bağlılığın simgesi, ilk Müslüman ve ilk halife, Peygamberlerden sonra insanların en üstünü, Peygamber Efendimizin “Göğsümdeki marifetlerin, bilgilerin hepsini onun göğsüne akıttım” dediği, sadakati, güçlü imanı, dehası ve üstün devlet adamı vasfıyla İslam Birliği’ni muhafaza etmiş ve kendisinden sonra gelenlere güçlü bir devlet bırakmış olan, Hz. Peygamber’i ilk tasdik edenlerden biri olduğu için “es-sıddîk”, cömert, güzel, azad edilmiş anlamında “atîk”, servetini Allah yolunda harcadığı için “zü’l-hilâl”, çok merhametli olduğu için “evvâh” ve ilk hac emirliğini gerçekleştirdiği için de “emîrü’l-hac” lakaplarıyla meşhur Hz. Ebûbekir…
Adaleti, cesareti ve devlet yönetimindeki üstün başarısıyla meşhur, peygamberi öldürmek için çıktığı yolda duyduğu ilahi kelam ile Müslüman olan, cennetle müjdelenen on kişiden biri, “emîrü’l-müminîn” ve hak ile batılı birbirinden ayırdığı için “Faruk” lakaplı, adaletintimsali, Bedir, Uhud, Hendek, Bey’atü’r-Rıdvan, Hayber ve diğer gazalarda bulunup her birinde kâfirlerle kıyasıya çarpışan,selim bir akla ve isabetli bir reye sahip, şecaat, hitabet ve siyasette eşsiz biri, “Müminlerin Emiri” ünvanlı, şair, ikinci büyük halîfe Hz. Ömer…
Allah Teâlâ’nın peygamberlerinden Zekeriya ve Yahya’ya (as) verdiği şehit olma şerefini; peygamberi İsa b. Meryem’e (as) verdiği zühd ve hicret şerefini; peygamberi İbrahim’e (as) verdiği cömertlik faziletini; peygamberi Nûh’a (as) verdiği ihtiyarlık nimetini ve Hz. Âdem ve Hz. Muhammed’e (sav) verdiği hayâ üstünlüğünü birlikte verdiği, “zi’n-nûreyn” (iki nur sahibi) lakaplı, hak yolda cefa çekmiş, son derece zengin, kerim ve cömert, bir iki gaza dışında bütün cenklerde Allah Resûlü’nün yanında yer almış ve Hz. Muhammed’in “Hayâca ümmetimin en ilerisi Osman’dır” diye iltifat ettiği, hayâ, edep, ilim ve halimlik âbidesi, meleklerin bile hayâ ettiği halîfe, şehit Hz. Osman…
Akıl ve hikmet ehli, ilk Müslüman olan çocuk, Peygamberimizin yanından hiç ayrılmamış, hicret esnasında Hz. Muhammed’in evinde tek kalan, Tebük’ten başka bütün Peygamber gazalarında hazır bulunup kahramanlıklar gösteren, Hz. Peygamber’in damadı, nur neslinin babası, evliya sultanı, Allah’ın razı olduğu kişi manasına “Murteza”, katılmış olduğu bütün savaşlarda göstermiş olduğu şecaat ve cesaretinden dolayı “Haydar”, toprak babası manasına gelen “Ebu Türab” lâkaplı, öfkesinde nefsine hâkim, sözünde sadık, hükmünde adil, cömertliği destan çapında, dört üstün halifenin sonuncusu, mühründe“Mülk Allah’ındır” yazılı, Allah’ın arslanı, şehit Hz. Ali…
Nur neslini yürüten iki kolbaşından ilki, beraberinde sürü sürü deve ve at varken yirmi beş kere Kâbe’yi yaya olarak ziyaret eden ve kendisine “Bu kadar uzun mesafeyi bineksiz aşmaya niçin katlanıyorsun?” soranlara “Başka türlü Allah’ın huzuruna durmaktan hayâ ederim” diye karşılık veren, kan dökülmesini ve fitne doğmasını gerektirecek hallerden son derece çekinen, züht ve bağlılıkta ileri, hitabet ve belagatte mahir, halim, selim, ömründe kimseye sert çıkmamış, birkaç kere olanca malını ve mülkünü Allah için verecek kadar cömert,Hz. Hasan…
Adını Cebrail’in verdiği, cennet gençlerinin efendilerinden, tarihin en büyük şehidi Hz. Hüseyin…
Kamil Çakır
(Medeniyetimizin Mimarları Kitabından)
